Sezen Aksu ‘ nun bir şarkısı şöyle başlar:
Özledimmm…
Yaz gribi gibi oldum. Dinlenebilmek için fırsat kolluyor, ne olur gözümü 5 dk kapatayım, lütfen diye, çocuklara derdimi anlatmaya çalışıyordum.Yukarıdan durmadan çalışan çamaşır makinesinin sesi, Mert’ in telefonu ele geçirmek için verdiği ısrarlı mücadelesi, Kerem ile kavgaları, ateşi ara ara çıkan küçük Kerem’ in halsizleşmesi.. Fonda benim bu hiç bitmeyen hengame içindeki 45 yaşındaki kadın insan, kadın Türkan, insan Türkan olarak, saniyelik kapadığım gözlerimle bir şarkıya takılıp kalmam. Özledimmm..
Ne zaman denizden esen o iyot kokulu rüzgarın, omzumun üzerinden tatlı tatlı esip geçtiğini, bırakmak istediğim duyguları evde bir odaya kapatıp, o tatlı rüzgarın hoş kokusuna doğru yürüdüğümü unuttum. Özledimmm dedim. Gözümü kapatıp bir an, yaz mevsiminin, henüz başıma gelmesi sadece bir olasılık olan şeyler için beni hırpaladığı, sonbahar görünümlü kış gibi olmamasını diledim.
Dün bir blog yazarının, ki kendisini ifade şekli çok hoşuma gidiyor, “bugün her şeyi elime yüzüme bulaştırmadığım bir gün oldu” lafını öyle anlayarak okudum ki. Arada benim de oluyor böyle günlerim dedim. Özlediğim günlerde olduğu gibi, tastamam aynısı bu hissettiğim. Yüzüme gözüme bulaştırmadığım, dingin zamanlar. Yetemiyorum artık, gücüm yok diye kendime kulplar taktığım yüklü günler yerine, dingin; mimarıyım işte ben hayatımın diye gerine gerine, içime içime, belli belirsiz bir neşeyle, biraz ama’ lı da olsa gururla söylediğim zamanlara geçmek istiyorum bir an önce. Özlemek, kimi için geçmişe doğru, kimi için mevcut düzende, içindeki boşluk öyle ağır geliyorken , ümitli günlere özlem.. Her durumda özlemek de bir duygu, var, unutsak da, kendini zaman zaman hatırlatsa da…
Bugün de böyle, yazacak çok şey vardı, içimden geldi, bu sefer bu telden yazdım. #içimdengeldiyazdım #kendimenotlar